Kunsthistorica Esther Schreuder schreef een boek over Hotel Schiller aan het Rembrandtplein in Amsterdam. Ze werd daar vorige week op televisie over geĂ¯nterviewd in het programma Tijd voor Max. Schreuder had het keer op keer over het 'Rembrandtsplein', met een duidelijk hoorbare s halverwege. Wim T. Schippers zat toevallig ook aan tafel. Hij kon het niet laten om haar duidelijk te maken dat het plein 'Rembrandtplein' heet, zonder die s. Schreuder gaf hem vriendelijk gelijk en noemde het "een Amsterdamse s". Een paar minuten later kwam in een reportage een straatnaambord in beeld met 'Rembrandtsplein' erop... met een s! Hoe zit dat nou?
Het plein ligt in het centrum van Amsterdam, in het verlengde van de Reguliersdwarsstraat. Aan het eind van de zeventiende eeuw werd het plein nog Botermarkt genoemd, omdat de wekelijkse zuivelmarkt er werd gehouden. In 1852 werd een standbeeld van Rembrandt van Rijn op het plein geplaatst. Aanvankelijk stond het beeld nog aan de rand, maar in 1875 werd het verplaatst naar het midden van het plein. Een jaar later werd de naam van het plein officieel gewijzigd in 'Rembrandtplein'. Het bijbehorende raadsbesluit dateert van 19 mei 1876.
Al vanaf het begin noemen veel Amsterdammers het het Rembrandtsplein, met een tussen-s. Misschien is dat wel de 'Amsterdamse s', zoals Esther Schreuder het noemde. Het is op zich heel begrijpelijk om hier een tussen-s te gebruiken. Als je een museum van het rijk een 'rijksmuseum' noemt, waarom zou je het plein van Rembrandt dan niet het 'Rembrandtsplein' noemen? Ik vind het wel natuurlijk klinken. De officiële regels voor het gebruik van een tussen-s zijn heel eenvoudig: als je in een woord een s als tussenklank hoort, mag je het woord ook met een tussen-s schrijven. Spellingscontrole, stationschef, Reguliersdwarsstraat, rijksmuseum... Rembrandtsplein! Waarschijnlijk was de Amsterdamse straatnaambordenmaker het hier wel mee eens, want tot halverwege de jaren tachtig hebben er rondom het plein borden gehangen met 'Rembrandtsplein' erop. Een van die borden is toevallig in de uitzending van Tijd voor Max terechtgekomen. Als het op een bord staat, is het echter nog niet automatisch de correcte schrijfwijze. Bordenmakers maken namelijk ook wel eens fouten.
Er liggen in Nederland meer dan tweehonderd Rembrandtpleinen, Rembrandtstraten, Rembrandtkades, Rembrandtlanen, Rembrandtparken, Rembrandthoven en Rembrandtwegen. Ik ken er niet Ă©Ă©n die officieel met een tussen-s wordt geschreven. Officieel heet het plein in Amsterdam ook gewoon 'Rembrandtplein', maar je mag het van mij best als 'Rembrandtsplein' uitspreken - of je nou Amsterdammer bent of niet.
Bron: Tijd voor Max van 17 september 2012
Het plein ligt in het centrum van Amsterdam, in het verlengde van de Reguliersdwarsstraat. Aan het eind van de zeventiende eeuw werd het plein nog Botermarkt genoemd, omdat de wekelijkse zuivelmarkt er werd gehouden. In 1852 werd een standbeeld van Rembrandt van Rijn op het plein geplaatst. Aanvankelijk stond het beeld nog aan de rand, maar in 1875 werd het verplaatst naar het midden van het plein. Een jaar later werd de naam van het plein officieel gewijzigd in 'Rembrandtplein'. Het bijbehorende raadsbesluit dateert van 19 mei 1876.
Al vanaf het begin noemen veel Amsterdammers het het Rembrandtsplein, met een tussen-s. Misschien is dat wel de 'Amsterdamse s', zoals Esther Schreuder het noemde. Het is op zich heel begrijpelijk om hier een tussen-s te gebruiken. Als je een museum van het rijk een 'rijksmuseum' noemt, waarom zou je het plein van Rembrandt dan niet het 'Rembrandtsplein' noemen? Ik vind het wel natuurlijk klinken. De officiële regels voor het gebruik van een tussen-s zijn heel eenvoudig: als je in een woord een s als tussenklank hoort, mag je het woord ook met een tussen-s schrijven. Spellingscontrole, stationschef, Reguliersdwarsstraat, rijksmuseum... Rembrandtsplein! Waarschijnlijk was de Amsterdamse straatnaambordenmaker het hier wel mee eens, want tot halverwege de jaren tachtig hebben er rondom het plein borden gehangen met 'Rembrandtsplein' erop. Een van die borden is toevallig in de uitzending van Tijd voor Max terechtgekomen. Als het op een bord staat, is het echter nog niet automatisch de correcte schrijfwijze. Bordenmakers maken namelijk ook wel eens fouten.
Er liggen in Nederland meer dan tweehonderd Rembrandtpleinen, Rembrandtstraten, Rembrandtkades, Rembrandtlanen, Rembrandtparken, Rembrandthoven en Rembrandtwegen. Ik ken er niet Ă©Ă©n die officieel met een tussen-s wordt geschreven. Officieel heet het plein in Amsterdam ook gewoon 'Rembrandtplein', maar je mag het van mij best als 'Rembrandtsplein' uitspreken - of je nou Amsterdammer bent of niet.
Bron: Tijd voor Max van 17 september 2012
Reacties