Over straatnamen met name

Lelystad is aan de klei onttrokken bij de inpoldering van Flevoland. De stad werd pas voor het eerst echt bewoond in 1967. Daarmee is de stad een paradijs voor stedebouwkundigen en voor straatnaamgevers. Want wat is er nou mooier dan met een schone lei te mogen beginnen bij het uittekenen van de straten van een stad, en bij het bedenken van de namen voor die straten? Net zoals bij oudere steden en dorpen geeft de straatnaamgeving een mooi beeld van de tijd waarin de stad is ontstaan. Wat bij het bestuderen van de plattegrond van Lelystad direct opvalt, is dat er bijzonder weinig gebruik is gemaakt van de gebruikelijke achtervoegsels zoals 'straat' en 'weg'. Van de ongeveer 375 straatnamen eindigen er maar 73 op '-straat' (20%) en 54 op '-weg' (14%). Er is dus letterlijk bijna geen straat te vinden! In Lelystad kon men blijkbaar gemakkelijk zonder; men noemde de straten bijvoorbeeld gewoon Kogge, Lagune, Duinvoet, De Schans, Wedderborg, Den Alerdinck en

Vandaag kwam Sinterklaas eindelijk ook in Delft aan. Bij die gelegenheid was de Markt omgedoopt in het Sinterklaasplein. Er stond zelfs een heus straatnaambord. Dat bracht me op het idee van de Sinterklaasbuurt, want er zijn veel meer dingen die met Sinterklaas te maken hebben die een straatnaam verdienen. Naast het Sinterklaasplein mag het Zwarte Pietpad natuurlijk niet ontbreken. Wat dacht je bijvoorbeeld van het Marsepeinplein, de Borstplaatplaats, de Speculaaslaan (die kruist met de Gevulde Speculaaslaan) en de Taaitaaistraat? En de Pepernootstraat, de Kruidnootstraat, de Schuimpjestraat en de Strooigoedstraat. In de Chocoladeletterstraat hebben de huizen geen nummers maar letters: je woont in de Chocoladeletterstraat bijvoorbeeld op nummer M of S. Behalve al het lekkers kunnen we natuurlijk ook nog allemaal attributen vernoemen. Het Tabberdpad, de Mijterstraat (daar is het mieters wonen!), de Stafsteeg, de Schimmelstraat, de Stoombootstraat, de Roedreef en het Zakpad. Volgen

De volksmond is de grootste mond van allemaal. Als de volksmond iets zegt, dan kun je dus maar beter luisteren. Jacob Bijsterbosch begon in 1890 een timmerwerkplaats in Diepenveen. In 1904 verhuisde het bedrijf naar de Oranjelaan om daar voorlopig niet meer weg te gaan. Het bedrijf bleef bijna honderd jaar in de familie. Jacob, Karel, Bertus, Karel en Geert Bijsterbosch volgden elkaar op en werkten achtereenvolgens aan de uitbouw van het bedrijf, totdat verdere uitbreiding op die plek in 1990 - honderd jaar na oprichting - niet meer mogelijk was. Het bedrijf verliet Diepenveen en de gebouwen werden in 2004 gesloopt om plaats te maken voor een aantal villa's. De zijstraat van de Oranjelaan waar de bedrijfspanden stonden, heet nu nog Warande. In de volksmond heet het straatje echter gewoon 'Bijsterbosch'. De bevolking van Diepenveen wil graag de oude en historische namen van het dorp zo veel mogelijk behouden. De Historische Vereniging Dorp Diepenveen en Omgeving heeft zich d

Als je als straatnaamgever voor de prachtige opgave staat om straatnamen te bedenken voor een compleet nieuwe wijk, begin je vaak met het zoeken naar een thema. Een goed thema draagt bij aan de herkenbaarheid van de wijk en aan de vindbaarheid van namen in de stad. Iedereen zal wel snappen dat de Lindelaan in de bomenbuurt is en de Zwaluwstraat in de vogelbuurt. Als je de Lindelaan nog niet kent maar de Eikenlaan wel weet te liggen, weet je in ieder geval ongeveer waar je moet zijn: in de bomenbuurt. Het jammere is dat sommige leuke thema's 'eindig' zijn: je kunt maar een beperkt aantal straten binnen dat thema vernoemen. Zo zijn er bijvoorbeeld naast de aarde nog maar zeven planeten in ons zonnestelstel. Als je meer dan zeven straten in je nieuwbouwwijk hebt, kun je beter een ander thema kiezen. Iets met vogels of bloemen. Of landennamen of hoofdsteden. Voor het nieuw aan te leggen 'Internationaal Bedrijventerrein Friesland' in Heerenveen zag men in die beperki

Vroeger maakte men zich nog niet zo druk om lange straatnamen. Lange namen waren misschien wat lastiger te onthouden en ze pasten wellicht wat moeilijker op een straatnaambord, maar dat was dan gewoon maar zo. Tegenwoordig denken we daar anders over. Met de komst van de automatische postsorteersystemen en de geautomatiseerde uitwisseling van persoonsgegevens tussen verschillende informatiebestanden ontstond ook de behoefte om de lengte van straatnamen een beetje te beperken. Voor de postsorteersystemen is het bijvoorbeeld wel handig als een adres gewoon op één regel past. En softwarepakketten leggen soms gewoon beperkingen op aan het aantal karakters waaruit een straatnaam mag bestaan. Om zich het leven een stuk gemakkelijker te maken, stelde de PTT in 1983 een aantal inkortingsregels op. In plaats van in de ' John Fitzgerald Kennedylaan ' woonde je volgens de PTT ineens in de 'J F KENNEDYLN' en het lieflijke ' Kerkstraatje ' werd keihard 'KERKSTR'.