Over straatnamen met name

Onlangs stelde iemand me de vraag waarom in Rotterdam de Heemraadssingel en het Heemraadsplein een tussen-s hebben, maar de nabijgelegen Heemraadstraat niet. Komt dat door willekeur van de naamgevers of is er iets anders aan de hand?  Hoe zit het ook al weer met het gebruik van de tussen-s in de Nederlandse taal? In het Taalportaal wordt uitgelegd wanneer er een tussen-s wordt gebruikt in een samenstelling. Die s komt bijvoorbeeld altijd voor als het eerste deel een verkleinwoord is ('meisjesjurk') of een persoonsaanduiding die in het meervoud een s krijgt ('vissersboot'). En een tussen-s kan ook voorkomen wanneer het eerste deel een meervoud op -en heeft ('dorpsplein') of als het eerste deel helemaal geen meervoud heeft ('eeuwigheidswaarde'). Snap je het nog? Vergeet het dan toch maar weer snel, want er zijn ook nog allemaal uitzonderingen op deze regels. De geleerden weten ook niet precies wat nou de functie van die tussen-s is en in welke ge

Als een straat naar een persoon wordt genoemd, kiest men in het algemeen de schrijfwijze van de naam waaronder die persoon het meest bekend is. Op zich een eenvoudige regel. Wordt er een straat naar Johan Cruijff genoemd, dan kun je die het beste de Johan Cruijffstraat noemen. Je kunt overwegen om de naam met een y te schrijven omdat men dat in het buitenland veel deed, maar het zou stom zijn om de naam met een K of maar één f te schrijven. Zo heeft de waterbouwkundige en meteoroloog Nicolaas Kruik een eenvoudige naam om voor een straatnaam te gebruiken, maar voor alle straten die naar hem genoemd zijn, is toch de gelatiniseerde naam gebruikt waaronder hij bekend werd: Cruquius. Die schrijfwijze is ook gekozen toen in 1849 stoomgemaal De Cruquius naar hem werd genoemd en daar is vervolgens weer de naam van het dorp Cruquius van afgeleid. Er zijn nu een aantal plaatsen met een Cruquiusstraat , terwijl een Kruikstraat natuurlijk veel gemakkelijker was geweest. Men is het er niet a