Als een bekende Nederlander overlijdt, wordt er soms meteen geroepen dat hij of zij wel een straatnaam verdient. Veel gemeentes hebben echter de regel dat iemand pas vernoemd kan worden als hij vijf (of soms zelfs tien) jaar overleden is. Die regel is er om te voorkomen dat te veel naar de waan van de dag wordt gehandeld, maar ook om even af te wachten of er na iemand overlijden niet ineens feiten naar boven komen die een vernoeming in de weg staan. Dat er lijken uit de kast komen, zeg maar. Het is vaak helemaal niet erg om even te moeten wachten, want vaak is er toch niet meteen een naamloze straat vrij die voor vernoeming in aanmerking komt. Toch vinden mensen soms dat het te lang duurt.
Neem nou Simon Carmiggelt. Hij was een bekende schrijver en journalist. Hij schreef boeken, cabaretteksten en werkte voor de krant. Van 1946 tot 1983 had hij onder het pseudoniem Kronkel een dagelijkse column in Het Parool. Hij schreef er in totaal ongeveer 8700; ze verschenen in bundels en hij las ze voor op televisie. Hij overleed in 1987. En inderdaad: al snel daarna werd gezegd dat zo iemand als Carmiggelt wel een straatnaam verdient. En dan het liefst in Den Haag (waar hij geboren was) of Amsterdam (waar hij vanaf 1944 woonde).
In 1992 kreeg de gemeente Amsterdam van een inwoner het verzoek om de naam van het Eerste Weteringplantsoen te wijzigen en er Simon Carmiggeltplantsoen. Die plek was natuurlijk niet willekeurig uitgekozen: Carmiggelt had vanuit zijn woning uitzicht op het plantsoen en hij kwam er ook vaak. De nabestaanden van Carmiggelt steunden het voorstel, maar de Amsterdamse straatnaamcommissie en de buurtbewoners waren minder enthousiast. De commissie liet weten dat straatnamen eigenlijk alleen veranderd worden als daar zwaarwegende redenen voor zijn, en die zagen ze hier niet. De buurtbewoners kwamen wel met een leuk alternatief: zij suggereerden om het pad dat door het plantsoen loopt - waar ook een borstbeeld van Carmiggelt staat - voortaan het Kronkelpad te noemen, met een verwijzing naar Carmiggelts pseudoniem. In 1994 kreeg het pad officieel de naam Kronkelpad. De straatnaamcommissie vond de naam "een treurig eerbetoon aan Carmiggelt. Wellicht kan Carmiggelt ooit een straat krijgen in de schrijversbuurt. Dan kunnen we Den Doolaard ook meteen vernoemen." En inderdaad: twintig jaar later werden er langs de Oosterdokskade nabij het Centraal Station enkele straten aangelegd. Een van die straten kreeg de naam Simon Carmiggeltstraat. De belendende straten werden genoemd naar Willem Frederik Hermans, Annie M.G. Schmidt en Harry Bannink (maar niet naar A. den Doolaard). En in 2017 werd in het verlengde van de straat een brug aangelegd en dat noemde men de Simon Carmiggeltbrug.
Amsterdam is overigens niet de enige plaats waar een straat naar Carmiggelt is genoemd. Den Haag heeft tegenwoordig een Simon Carmiggelthof, in Utrecht liggen een Simon Carmiggeltstraat en een Simon Carmiggeltplantsoen, en er zijn ook nog lanen, straten, paden en hoven naar hem genoemd in andere plaatsen. In totaal zijn er nu - 22 jaar na zijn dood - twintig straten naar hem genoemd. Dat is best een goede score.
In 1992 kreeg de gemeente Amsterdam van een inwoner het verzoek om de naam van het Eerste Weteringplantsoen te wijzigen en er Simon Carmiggeltplantsoen. Die plek was natuurlijk niet willekeurig uitgekozen: Carmiggelt had vanuit zijn woning uitzicht op het plantsoen en hij kwam er ook vaak. De nabestaanden van Carmiggelt steunden het voorstel, maar de Amsterdamse straatnaamcommissie en de buurtbewoners waren minder enthousiast. De commissie liet weten dat straatnamen eigenlijk alleen veranderd worden als daar zwaarwegende redenen voor zijn, en die zagen ze hier niet. De buurtbewoners kwamen wel met een leuk alternatief: zij suggereerden om het pad dat door het plantsoen loopt - waar ook een borstbeeld van Carmiggelt staat - voortaan het Kronkelpad te noemen, met een verwijzing naar Carmiggelts pseudoniem. In 1994 kreeg het pad officieel de naam Kronkelpad. De straatnaamcommissie vond de naam "een treurig eerbetoon aan Carmiggelt. Wellicht kan Carmiggelt ooit een straat krijgen in de schrijversbuurt. Dan kunnen we Den Doolaard ook meteen vernoemen." En inderdaad: twintig jaar later werden er langs de Oosterdokskade nabij het Centraal Station enkele straten aangelegd. Een van die straten kreeg de naam Simon Carmiggeltstraat. De belendende straten werden genoemd naar Willem Frederik Hermans, Annie M.G. Schmidt en Harry Bannink (maar niet naar A. den Doolaard). En in 2017 werd in het verlengde van de straat een brug aangelegd en dat noemde men de Simon Carmiggeltbrug.
Amsterdam is overigens niet de enige plaats waar een straat naar Carmiggelt is genoemd. Den Haag heeft tegenwoordig een Simon Carmiggelthof, in Utrecht liggen een Simon Carmiggeltstraat en een Simon Carmiggeltplantsoen, en er zijn ook nog lanen, straten, paden en hoven naar hem genoemd in andere plaatsen. In totaal zijn er nu - 22 jaar na zijn dood - twintig straten naar hem genoemd. Dat is best een goede score.
Reacties